Στην Ελλάδα του 2014 η λογική δεν λειτουργεί μεταξύ των ανθρώπων που συνομιλούν για τα κοινά, υπάρχουν πολλοί λόγοι και ψάχνω τους βασικούς:
1 Διάλογος με λαμόγια δεν γίνεται, το λαμόγιο έχει τον σκοπό του, σε αφήνει να μιλάς και μετά χρησιμοποιεί τα λόγια σου για να σε φέρει κοντά του, στο τέλος επιβάλει την δράση του, ακόμα και αν αυτή αντιτίθεται στο λόγο του. Πολλοί Έλληνες πολιτικοί είναι λαμόγια. Αρκετοί πολίτες από αυτούς που τους ψηφίζουν είναι λαμόγια. Αρκετά λαμόγια έφτασαν να πιστέψουν ότι ο Έλληνας είναι λαμόγιο.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν παραπάνω λαμόγια από άλλες χώρες, απλά οι (extractive) εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί επιτρέπουν στα λαμόγια να καθορίζουν την πραγματικότητα.
2 Διάλογος με ιδεολόγους, ουτοπιστές και φιλόσοφους δεν γίνεται όταν θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις και να δρομολογηθούν δράσεις για το τώρα.
Στην Ελλάδα όλοι θέλουν να είναι φιλόσοφοι, διαβάζουν ή θέλουν να διαβάσουν την "ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα", το "κεφάλαιο" του Μαρξ, ...
Αν ήταν σήμερα ζωντανός ο Πλάτωνας και ο Μαρξ το πρώτο πράγμα που θα τους ένοιαζε θα ήταν να δουν πως εξελίχθηκαν οι κοινωνίες από τότε που αυτοί έφυγαν από τούτο τον κόσμο.
Προσωπικά θα τους πρότεινα το "γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" όχι για να συμφωνήσουν με τον Τζέιμς και τον Ντάρον, αλλά για να αντλήσουν γνώση για τα γεγονότα που συνέβησαν στην ανθρώπινη ιστορία σχετικά με την εξέλιξη των οικονομικών και πολιτικών θεσμών και μετά θα τους έλεγα ιστορίες από την Ελλάδα του σήμερα.
Σίγουρα δεν μπορώ να ξέρω αν θα ξαναέγραφαν τα διάσημα έργα τους με τον ίδιο τρόπο.
Όταν σήμερα πας να αναζητήσεις λύσεις για την Ελλάδα και την Ευρώπη οι περισσότεροι Έλληνες σου λένε για τον Μαρξ και τον Πλάτωνα
3 Στην Ελλάδα αρκετοί πολίτες θεωρούν ότι είναι πιο σημαντικό να έχεις γνώμη από το να έχεις γνώση.
Αν σε ένα Έλληνα πολίτη, έφερνες τον Hayek να του εξηγήσει τι είναι φιλελευθερισμός ο Έλληνας πιθανόν δεν θα άφηνε τον Hayek να μιλήσει προτού του εξηγήσει ο ίδιος τι (νομίζει ότι) είναι ο φιλελευθερισμός.
Υπάρχει περίπτωση να προσπαθείς να επικοινωνήσεις την "διακήρυξη για μια άλλη Ελλάδα, για μια άλλη Ευρώπη" σε ένα φίλο και αυτός να σου λέει να διαβάσει πρώτα την "ιδανική πολιτεία" του Πλάτωνα και μετά θα μιλήσει μαζί σου όταν θα έχει την δική του γνώμη.
4 Στην Ελλάδα αρκετοί πολίτες αδιαφορούν για τα κοινά, ζουν στους κόσμους τους και δεν προλαβαίνουν και εγώ το ίδιο μπορεί να έκανα, απλά έτυχε να είμαι διαθέσιμος για κάποιο διάστημα.
5 Τα ΜΜΕ η ΝΕΡΙΤ και η υπό κατάληψη ΕΡΤ δημιουργούν μια ψευδή πραγματικότητα για την κατάσταση στην Ελλάδα. Υποστηρίζουν ότι το μνημόνιο είναι η αιτία των δεινών της Ελλάδας και όχι οι extractive πολιτικοί και οικονομικοί θεσμοί μας. Ο Μάνος, ο Σκυλακάκης ακόμα και ο υπερβολικός Τζήμερος ελάχιστα εμφανίζονται στα ΜΜΕ. Όλο το πολιτικό σύστημα έχει απορρίψει τους φιλελεύθερους σαν την αιτία του κακού αντιστρέφοντας την πραγματικότητα.
6 Έχει χαθεί το κοινό αίσθημα για το τι είναι δίκαιο.
Στην Ελλάδα συζητάμε αν σωστά δικαστήριο αθώωσε πολίτη που είχε προσληφθεί στο δημόσιο (1) με ψεύτικα πιστοποιητικά, φταίει ή δεν φταίει, αν έτσι γινόταν σε μεγάλη κλίμακα?
Δεν ξέρω την απάντηση, ξέρω την λύση: άρση μονιμότητας για όλους, επανασχεδίαση και επαναστελέχωση όλων των οργανισμών
7 Συναισθηματικά εμπόδια θολώνουν την λογική.
Ο ένας αδελφός είναι ελεύθερος επαγγελματίας ο άλλος δημόσιος υπάλληλος, ο ένας υπερφορολογήται και ο άλλος απολαμβάνει μονιμότητα και υπερβολικά δικαιώματα. Τι να πει ο ένας αδελφός στον άλλο, εγώ σε πληρώνω νάσαι χαλαρός?
8 Ένα πλέγμα αόρατων υποχρεώσεων καθορίζει τις αποφάσεις και τις πράξεις των πολιτών.
Σε πολλά χωριά η πολιτική είναι μια συνδιαλλαγή που δημιουργεί υποχρεώσεις, αν ένας πολιτικός σε βάλει σε μια δουλειά εσύ έχεις υποχρέωση να τον ψηφίζεις και αν χρειαστείς κάτι αυτός θα σε βοηθήσει.
Η επαναφορά της λογικής μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την δημιουργία νέων αρχών και νέων σκοπών που θα ενώνουν τους πολίτες, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την κατανόηση της υπάρχουσας πραγματικότητας και με εξωτερική πίεση.
Η θέση που θέτει το μανιφέστο είναι ότι ο φιλελευθερισμός και ο (ελεγχόμενος) ανταγωνισμός δεν είναι επιθυμία ή όραμα για τις κοινωνίες των πολιτών αλλά ανάγκη. Αυτό λέει η πραγματικότητα γύρω μας και το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας.
Όποιος επιθυμεί καλύτερες κοινωνίες και αποστρέφεται το μοντέλο της ελεύθερης αγοράς εργασίας και του ανταγωνισμού, ας το πραγματοποιήσει με τους δικούς του ανθρώπους σε μικρή κλίμακα, θα ανταλλάξει ωραία αισθήματα, αλλά αν διανοηθεί να το επιβάλει σαν σύστημα διακυβέρνησης θα αποτύχει όπως η Ελλάδα σήμερα. Οι περισσότεροι πολίτες σήμερα προτιμούν να έχουν πρόσβαση σε παραπάνω κατανάλωση και δεν ενδιαφέρονται για καλύτερες κοινωνίες ακόμα και όταν δηλώνουν κομουνιστές.
Η επαναφορά της λογικής μπορεί να συμβεί όταν διαλυθούν οι μύθοι και οι πολίτες ενωθούν σε κοινούς σκοπούς παρά τις επιμέρους διαφορές τους.
Ο βασικός σκοπός που τίθεται σήμερα είναι:
Παραμονή της Ελλάδος στην Ευρώπη και αλλαγή των (extractive) εκμεταλλευτικών πολιτικών και οικονομικών θεσμών σε (inclusive) συμμετοχικούς.
Ο σκοπός της αλλαγής των θεσμών στην Ελλάδα είναι παραπάνω από τα άτομα που μπορούν να τον υπηρετήσουν, δεν χρειάζονται μεγάλοι ηγέτες για να υλοποιηθεί, απλά χρειάζεται απλούς πολίτες που συνηδειτοποιούν την κατάσταση στην Ελλάδα και ενώνονται όλοι μαζί για να δημιουργήσουν μια άλλη πραγματικότητα.
Το ποτάμι γίνεται τρίτη δύναμη και είναι ο φορέας της ελπίδας αν και διστακτικό στην αρχή περιμένει να ακούσει τον κόσμο, (γιαυτό ο Σταύρος γυρνάει στις πλατείες),
οι Έλληνες φιλελεύθεροι θα πρέπει να ενωθούν για χάρη του σκοπού αφήνοντας τις διαφορές και την γκρίνια στην άκρη
ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διασπαστεί (θα γίνει πριν ή μετά τις εκλογές) αφού ενώνει στην προοπτική της εξουσίας μη συμβατούς σκοπούς
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πρέπει να εξαφανιστούν και να δημιουργηθούν νέα ποτάμια από καθαρούς ανθρώπους που νοιάζονται για την χώρα τους.
Όνειρα?
Υπάρχουν και οι εφιάλτες: να κάνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, να βρεθεί η Ελλάδα εκτός Ευρώπης με δραχμή και μετά να αναλάβει η χρυσή αυγή να επαναφέρει την τάξη.
(1) Απόφαση «βόμβα» – Ακυρώθηκε η απόλυση δημοτικού αστυνόμου που έκανε χρήση ψευδούς βεβαίωσης!!
ΟΑΕΕ: Δε θα τους αφήσουμε σε ησυχία! Θα τους “κυνηγούμε” για κάθε λάθος και παράλειψή τους!
Δεν την γλιτώνουμε, σύντροφοι, με τίποτα! Πηγή:www.capital.gr
Χρησιμοποιώ τους ορισμούς των Daron Acemoglou και James A. Robinson "why nations fail" για τον ορισμό των inclusive και extractive οικονομικών και πολιτικών θεσμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου