by dimitris

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

προτάσεις για μια νέα διαπραγμάτευση της Ελλάδας και της ΕΕ

Ο Sir Graham Watson πρόεδρος του ALDE είπε ότι: (η λιτότητα) Θα είναι αναγκαία στην Ελλάδα, όμως ακόμη πιο αναγκαίες είναι οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα χτίσουν μακροχρόνια οικονομική επιτυχία. (1)


Θεωρώ ότι ο κ. Βαρουφάκης κάνει λάθος αν θεωρεί το χρέος πιο σημαντικό από τις μεταρρυθμίσεις.
Κάποια στιγμή πέρυσι του έστειλα τις βασικές θέσεις του μανιφέστου, δεν ξέρω αν τις διάβασε, πάντως δεν μου απάντησε.
Θεωρώ ότι ο κ. Σταθάκης κάνει λάθος όταν υποστηρίζει ένα μοντέλο κρατικής οικονομίας χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.


Αν η ΕΕ ήταν μια ολοκληρωμένη ομοσπονδία κρατών θα ήταν ικανή να διατυπώσει ένα σύνολο αρχών και κανόνων για κάθε κράτος που θα εισερχόταν στην ζώνη του ευρώ. 

Η ΕΕ δεν είναι μια ομοσπονδία κρατών, αλλά αν το επιθυμούσε θα μπορούσε να αρχίσει με τα χρεοκοπημένα κράτη που χρειάζονται οικονομική στήριξη και τα κράτη που είναι υποψήφια για την ζώνη του ευρώ.

Η ΕΕ θα μπορούσε να θέσει ένα σύνολο αρχών και κανόνων προς τους πολίτες των πτωχευμένων και των υποψηφίων κρατών και να ζητούσε την έγκρισή τους με δημοψήφισμα.

Οι αρχές και οι κανόνες θα πρεπε να είναι αυτές που μπορούν να μετατρέψουν τους εκμεταλλευτικούς (extractive) οικονομικούς και πολιτικούς θεσμούς σε συμμετοχικούς (inclusive) όπως αυτοί ορίζονται από τους Accemoglou - Robinson)

Οι αρχές αυτές θα έπρεπε να είναι ικανές να μην επιτρέπουν την εκμετάλλευση των πολιτών από το κράτος τους.

Ο Hayek στον "δρόμο προς την δουλεία" θεωρεί ότι η απόλυτη οικονομική ασφάλεια για όλους τους πολίτες οδηγεί σε στρατοκρατικό καθεστώς, ενώ η απόλυτη οικονομική ασφάλεια για ένα μέρος των πολιτών σημαίνει την εκμετάλλευση των υπολοίπων.

Η απόλυτη οικονομική ασφάλεια στην Ελλάδα αναφέρεται στην μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων (και άλλων προστατευόμενων ομάδων) με το συνταγματικό και νομικό πλαίσιο που την διέπει.

Η άρση της μονιμότητας και η απελευθέρωση των απολύσεων θα πρεπε να είναι το ζητούμενο της Ευρώπης για κάθε πτωχευμένη ή υποψήφια προς ένταξη χώρα, γιατί μόνο αυτή θα μπορούσε να δημιουργήσει μία συμμετοχική αγορά εργασίας (inclusine labor market) που είναι προϋπόθεση της ευημερίας.
Το ότι η Ευρώπη επέτρεψε την διατήρηση της μονιμότητας σαν θεσμού, (πέρα από ένα μικρό ποσοστό των πολιτών που θα ήταν αναγκαίο σε μια κοινωνία) θεωρώ ότι ήταν το λάθος που το πληρώνει με την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών και είχε σαν συνέπεια της υποχώρησης των φιλελεύθερων πολιτικών. 

Γιατί όμως οι φιλελεύθερες πολιτικές υποχώρησαν;
Γιατί μπερδεύτηκαν με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που υποστήριζαν την ελάχιστη επέμβαση του κράτους και την αυτορύθμιση των αγορών.
Ο Hayek υποστηρίζει στον "δρόμο προς την δουλεία" ότι η μερική ασφάλεια που προσφέρεται σε όλους τους πολίτες είναι διαφορετική από την απόλυτη ασφάλεια που προσφέρεται σε μερικούς.

Κοινωνικό κράτος για όλους τους πολίτες της ΕΕ θα πρεπε να είναι ο άμεσος κανόνας που θα έκανε θελκτικό τον φιλελευθερισμό.
Στο πεδίο των σύγχρονων κοινωνιών το κοινωνικό κράτος θα έπρεπε να είναι δεδομένο, είναι εφικτό; 
Σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη το κοινωνικό κράτος είναι ανεπτυγμένο και πολύ πιο αποτελεσματικό από το Ελληνικό (2)
Σε αντίθεση με την κοινωνικό κράτος της Ελλάδας που λειτουργεί για τους μόνιμα εργαζόμενους της σε αυτό και τους προμηθευτές του, και που είναι αναποτελεσματικό αφού το "φακελάκι" είναι αναγκαίο, ενώ έχει ένα σημαντικό κόστος για τους φορολογούμενους.

Η δωρεάν υγεία πχ είναι εφικτή για όλους τους πολίτες και εξαιτίας των τεχνολογικών εξελίξεων. Η ανάπτυξη των πληροφορικών συστημάτων που επιτρέπουν αυτόματες διαδικασίες ελέγχου, με βάσεις δεδομένων για την υγεία όλων των πολιτών που επιθυμούν δωρεάν υγεία, προσβάσιμες από τους γιατρούς που οι ίδιοι οι πολίτες επιλέγουν μέσα από ένα δίκτυο δημόσιων και ιδιωτικών πάροχων υγείας.
Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να επανασχεδιαστεί όλο το σύστημα υγείας και κάθε δημόσιος οργανισμός με σύγχρονο managment, περιγραφή θέσης, προϋποθέσεις, ανοιχτοί διαγωνισμοί προσλήψεων, απρόσωπη (αν είναι δυνατόν) αξιολόγηση για κάθε θέση, αξιοπρεπείς αποδοχές για κάθε θέση. Αξιοπρεπείς αποδοχές επίσης για κάθε θέση άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενου, ακόμα και στους ιδιωτικούς πάροχους, εφόσον το αντικείμενό τους συντηρείται με χρήματα πολιτών.

Αξιοπρεπείς εξορθολογισμένες αποδοχές για όλους τους άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενους πολίτες με χρήματα πολιτών. Αυτό μπορεί να γίνει με την απελευθέρωση των απολύσεων και τον επανασχεδιασμό όλων των δομών του κράτους ώστε να εξυπηρετούν την κοινωνία των πολιτών και όχι τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τους προμηθευτές.

Στο μανιφέστο καταθέτω ένα σύνολο προτάσεων και υποστηρίζω ότι αυτές τις προτάσεις θα μπορούσαν να είναι η βάση για ένα new deal στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. 

Παρακαλώ να με συγχωρήσετε που οι προτάσεις δεν είναι ολοκληρωμένες και είναι αποσπασματικές αλλά πρέπει να συνυπολογίσετε ότι είναι γραμμένες από ένα μόνο άτομο (που προσπαθεί να εκφράσει πολλούς) χωρίς να είναι εξειδικευμένος επιστήμονας. Οι προτάσεις μπορούν να επεξεργαστούν στο μέλλον, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει αρκετός διαθέσιμος χρόνος.

Κάποιες από τις προτάσεις που περιέχονται στο μανιφέστο είναι καινοτόμες όπως:

Οι θεσμοί μπορούν να αλλάξουν με ανακατεύθυνση των χρηματικών ροών.
Οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης (εδδ) σαν θεμελιακό μέγεθος στο καθορισμό πολιτικών για μισθούς δημοσίου, συντάξεις, φοροδιαφυγή, ...
Η προώθηση της αυτονομίας της ΓΓΔΕ και των πληροφορικών συστημάτων του υπουργείου εργασίας για τις πτωχευμένες και υπό ένταξη χώρες και η μεταξύ τους διασύνδεση.
Η διασύνδεση των ανεξάρτητων αρχών.
Η αμφισβήτηση του νομικού Ευρωπαϊκού και Ελληνικού νομικού πλαισίου που αφορά την απόλυτη ασφάλεια για ομάδες πολιτών με την εγγύηση του κράτους για συνέχιση υπέρογκων συντάξεων χωρίς περικοπές ακόμα και όταν το κράτος είναι πτωχευμένο. Η πρόταση της περικοπής όλων των κρατικών υπέρογκων εκμεταλλευτικών συντάξεων και η σύνδεση τους με τα υπόλοιπα εισοδήματα των συνταξιούχων εμπεριέχει την παραπάνω αμφισβήτηση.
Η πιστοποίηση ιδιωτικών επιχειρήσεων που καλύπτουν τις εδδ για τους άμεσα και έμμεσα εργαζόμενους τους.
Η επανασχεδίαση όλων των δομών του κράτους.

Κάποιες άλλες προτάσεις είναι ήδη γνωστές όπως διαφάνεια, διαύγεια, άρση της μονιμότητας, κοινωνικό κράτος, ...

Δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι μπορώ να γράψω μόνος μου ένα πλήρες μανιφέστο, ούτε ότι γράφω είναι σωστό, ωστόσο θέλω να προκαλέσω όλους αυτούς που αναζητάνε μη επώδυνες προτάσεις αγνοώντας την δημιουργική καταστροφή που είναι αναγκαία για το προχώρημα της κοινωνίας. 

Είμαι διαθέσιμος για κάθε διευκρίνηση και επιθυμώ να καταθέσω τις προτάσεις στη Δράση, στο ποτάμι, στο ALDE, στην τρόικα και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη. Είναι αφελές;

Οι περισσότερες προτάσεις παρουσιάζονται στα links:
(gr) 1 μανιφέστο και προτάσεις για μιαν άλλη Ελλάδα και μια άλλη Ευρώπη
(gr) 2 μανιφέστο the dream / το όνειρο
και εξειδικεύονται σε επόμενα κείμενα όπως:
3 η ανακατεύθυνση χρηματικών ροών σαν μέσο αλλαγής πραγματικότητας
5 taxation / φορολογία
10 Το τέλος της λογικής στην Ελλάδα το 2014 και η επαναφορά της
8 Ελλάδα και μερικές ιδέες για την ενοποίηση της Ευρώπης
9 Δημοψήφισμα 1ο: Απελευθέρωση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (άρση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων)
http://reasonablelivingexpenses.blogspot.gr/2014/10/blog-post_19.html
Δημοψήφισμα 2ο: συνταξιοδοτικό
http://reasonablelivingexpenses.blogspot.gr/2014/12/2.html
εκλογές Ελλάδα 2015, μια μάχη για την κυριαρχία του νόμου
http://reasonablelivingexpenses.blogspot.gr/2015/01/2014.html

Καταλαβαίνω ότι οι προτάσεις υπερβαίνουν τον κλασικό κοινωνικό φιλελευθερισμό, αφού πέρα από ένα δύχτι ασφαλείας για τους αδύνατους όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αναζητούν ένα δίχτυ ασφάλειας για τους έμμεσα εργαζόμενους στο δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες, ... (ότι λειτουργεί με χρήματα πολιτών). Γιαυτό ακριβώς αποτελούν καινοτομία για τους φιλελεύθερους.

Ακόμα οι προτάσεις υπερβαίνουν την αριστερά που θεώρησε την μεταφορά πλούτου από τους πλούσιους στους φτωχούς σαν το ζητούμενο χωρίς να ενδιαφερθεί πως κατανέμεται ο πλούτος. Δεν δέχτηκε τον ανταγωνισμό σαν αναγκαίο για την ισορροπία της κοινωνίας και προσπάθησε να φτιάξει ένα σοσιαλισμό με δημοκρατία, που μόλις σταμάτησαν τα δανεικά φάνηκε πόσο εκμεταλλευτικός ήταν για τους μη προστατευμένους και ταυτόχρονα πιο αναποτελεσματικός. Η αριστερά δεν έθεσε ποτέ τον υλοποιήσιμο στόχο για αξιοπρεπή διαβίωση των περισσότερων πολιτών, γιατί αξιακά ζήταγε την ουτοπία μιας πλούσιας ζωής για όλους.

Σήμερα στην Ελλάδα που ζει στην κόψη του ξυραφιού η ανάγκη για πλατιές συμμαχίες που θα βάζουν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και την πραγματοποίηση των αναγκαίων θεσμικών μεταρρυθμίσεων πάνω και από την ιδιαίτερη άποψή τους είναι ο σκοπός, η συμφωνία, ο νόμος.

Από μεριάς μου θεωρώ ότι οι ιδέες του μανιφέστου θα μπορούσαν να αλλάξουν την Ελλάδα και την Ευρώπη γιατί είναι απλά μαθηματικά, ένα καινοτόμο σύστημα διακυβέρνησης που επιλύει την ερώτηση: πως γίνεται οι περισσότεροι πολίτες μιας χώρας να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι όλοι οι πολίτες θέλουν να έχουν την δική τους γνώμη και δεν μπορούν να ακούσουν άλλη γνώμη παρά μόνο από ανθρώπους που οι ίδιοι κρίνουν. Προσωπικά καταλαβαίνοντας την σημασία της κυριαρχίας του νόμου, της συμφωνίας, των κοινών, χαμήλωσα σχετικά με την δική μου γνώμη, είναι απλά μια γνώμη χωρίς αξία στα εκατομμύρια γνώμες, σημασία έχει οι Έλληνες πολίτες να συμφωνήσουν στην Ευρώπη και να πάρουν την ευθύνη για ότι αυτό σημαίνει.
Η γνώμη μου θα έχει αξία αν επαληθευτεί.

Σε μελλοντικό χρόνο, αν είμαι διαθέσιμος και υπάρχει ενδιαφέρον μπορώ να επεξεργαστώ καλύτερα τα μεγάλα και μερικές φορές δυσνόητα για μερικούς κείμενα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου