[οι ανοικτοί δυνητικά συμμετοχικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί (inclusive institutions) και οι κλειστοί δυνητικά εκμεταλλευτικοί οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί (extractive institutions) όπως ορίζονται από Daron Acemoğlu - James A. Robinson στο βιβλίο τους "Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη"
"γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη" οι πολιτικοί θεσμοί στους τόπους, στο χρόνο, αποσπάσματα, παρατηρήσεις]
Για να αλλάξουν οι θεσμοί στην ΒΔ Ευρώπη από την φεουδαρχία στις δημοκρατίες με ανοιχτούς θεσμούς χρειάστηκαν τέσσερις αιώνες και εμφύλιοι, όχι για το ποιος θα καταλάβει την εξουσία, όπως στην Ελλάδα, αλλά για το πως θα κυβερνηθεί μια χώρα.
Και όμως στον τελευταίο αιώνα μπορούμε να παρατηρήσουμε μια επιτάχυνση της αλλαγής των θεσμών όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, όπου οι κλειστοί θεσμοί αποτυγχάνουν και υπάρχει ένα έτοιμο διαθέσιμο μοντέλο ανοιχτών θεσμών.
Είναι η περίπτωση της δυτικής Γερμανίας που άλλαξε τους θεσμούς της μετά την ήτα των κλειστών ολοκληρωτικών θεσμών των Ναζί, της Ανατολικής Γερμανίας που ενσωματώθηκε στην Δυτική Γερμανία μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και μερικών χωρών της πρώην Σοβιετικής ένωσης που ενσωματώθηκαν στην Ευρωπαϊκή ένωση.
BERLIN NACHKRIEGSZEIT in HD
Berlin Wall
Πώς μπορεί να αλλάξει σελίδα η Ελλάδα
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η πλειοψηφία των πολιτών συμφωνούσε στην αλλαγή των κλειστών θεσμών σε ανοιχτούς, μετά την κατάρρευση των κλειστών θεσμών.
Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο κόσμος όλος είναι σε μια κρίσιμη καμπή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα παγκόσμιο πείραμα όπου διαφορετικά κυρίαρχα κράτη, με διαφορετικούς λαούς συμμετέχουν σε μια ένωση στην βάση κάποιων κοινών συμφωνιών και κοινών αξιών.
Το πρόβλημα είναι ότι οι αξίες δεν είναι κοινές για όλες τις χώρες μέλη.
Διαφορετικά αντιλαμβάνονται την δημοκρατία οι Έλληνες και διαφορετικά άλλοι λαοί.
Ο Larry Diamond ορίζει με διαφορετικό τρόπο την Democracy από την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
O Diamont θεωρεί σαν ένα απο τα τέσσερα βασικά στοιχεία της δημοκρατίας, ένα κανόνα δικαίου, στον οποίο οι νόμοι και οι διαδικασίες ισχύουν εξίσου για όλους τους πολίτες.
Θεωρώ ότι όταν οι νόμοι και οι διαδικασίες ισχύουν για όλους τους πολίτες, τότε ισχύει η κυριαρχία του νόμου (Rule of law). Κανένας δεν είναι πάνω από τον νόμο.
Το "Rule of law" σημαίνει "κυριαρχία του νόμου", ή ισότιμα μπορούμε να πούμε ότι "ο νόμος κυβερνά ένα έθνος", ή ισότιμα μπορούμε να πούμε "όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο", ή ισότιμα μπορούμε να πούμε ότι "οι νόμοι πρέπει να κυβερνούν".
Η κυριαρχία του νόμου (Rule of law) αναφέρεται στις αξίες της Ένωσης και μάλιστα στο Σύνταγμα της Ευρώπης (που τελικά δεν έγινε αποδεκτό από όλα τα κράτη μέλη), ο σεβασμός των αξιών αυτών αποτελεί προϋπόθεση για κάθε προσχώρηση νέου κράτους μέλους στην Ένωση, ενώ η μη τήρηση των αξιών αυτών μπορεί να οδηγήσει στην κατάργηση των δικαιωμάτων συμμετοχής ενός κράτους μέλους στην Ένωση.
The founding principles of the Union
Στην Ελλάδα για την πλειοψηφία των πολιτών, η δημοκρατία είναι η κυριαρχία του λαού, η κυριαρχία της πλειοψηφίας των πολιτών, η οποία είναι πάνω από νόμους και συμφωνίες.
Οι περισσότεροι Έλληνες δεν κατανοούν την κυριαρχία του νόμου, που στην Ελλάδα αναφέρεται σαν κράτος δικαίου, μια ιδεατή έννοια, αφού στην πράξη παραβιάζεται από την πλειοψηφία των πολιτών, των κυβερνώντων, των νομοθετών, των δικαστικών, των οικονομικά ισχυρών.
Οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους νοιώθουν διαφορετικοί, ή ανώτεροι από άλλους λαούς που αποδέχονται την κυριαρχία του νόμου.
Πιστεύοντας στην κυριαρχία του λαού πάνω από νόμους και συμφωνίες, η πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρούσε ότι αν κάτι ψηφιζόταν από την πλειοψηφία θα έπρεπε να υλοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή ένωση, ότι και αν ήταν αυτό.
«Τους ζητούσαμε νέο δάνειο χωρίς όρους, τη βοήθειά τους να την κάνουμε ό,τι θέλουμε. Και ουσιαστικά για να εφαρμόσουμε μία πολιτική, η βάση της οποίας είναι ακριβώς εκείνη που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Αυτό σημαίνει να συντηρούμε μία οικονομία παρασιτική, αντιπαραγωγική, βασιζόμενη στην επιδότηση και την κατανάλωση»
Δ. Ραυτόπουλος,: Αντιμετωπίσαμε την κρίση διχαστικά και αποτύχαμε
Ευτυχώς η Ευρωπαϊκή ένωσε δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς της Ελλάδας και ο Wolfgang Schäuble ετοίμασε ένα σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την ένωση σε περίπτωση που οι Έλληνες συνέχιζαν να παραβαίνουν τις συμφωνίες και να εκβιάζουν τις υπόλοιπες χώρες με την πιθανή έξοδό τους από την ένωση, αφού πίστευαν ότι αυτή θα είχε σαν αποτέλεσμα την διάλυσή της.
Η Ελλάδα με το Σύνταγμά της συμβάλει στην διατήρηση και την ενίσχυση των κλειστών δυνητικά εκμεταλλευτικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών της.
Αυτό συμβαίνει γιατί θέτει ένα ιδεώδες πλαίσιο προνομίων απόλυτης οικονομικής ασφάλειας, το οποίο στην πράξη εκχωρείται σε διαφορετικές διαβαθμίσεις σε ένα τμήμα του πληθυσμού.
Αυτό το τμήμα του πληθυσμού που απολαμβάνει τα προνόμια, πείθει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ότι όλοι έχουν δικαίωμα σε παρόμοια προνόμια, στην πράξη όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, έτσι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατία της παραπλάνησης.
Το προνόμιο της απόλυτης οικονομικής ασφάλειας των μόνιμων θέσεων εργασίας και των εγγυημένων συντάξεων θα έπρεπε να δίνεται σε πολύ μικρό ποσοστό των πολιτών, πιθανόν μόνο στους δικαστικούς.
Οι Έλληνες πίστεψαν ότι το προνόμιο αυτό μπορεί να απονεμηθεί σε όλους και έφτιαξαν μια οικονομία με δανεικά και επιδοτήσεις που οι μόνιμες θέσεις εργασίας αποδόθηκαν σε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και αυτό το τμήμα του πληθυσμού κινούσε και την ιδιωτική οικονομία.
Αυτό το μοντέλο οικονομίας είναι ένα εκμεταλλευτικό μοντέλο επικίνδυνο για την Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή ένωση και την ανθρωπότητα.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η εύκολη μετάβαση της δημοκρατίας των κλειστών θεσμών σε απολυταρχία των κλειστών θεσμών στο όνομα του Λαού και ακόμα πιο πέρα στην αύξηση του εθνικισμού και της δυνατότητας πολέμων.
Η περίπτωση της Ρωσίας είναι ένα καθαρό παράδειγμα δημοκρατίας με κλειστούς θεσμούς με επιθετικές, ηγεμονικές βλέψεις.
Θεωρώ ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ανθρωπότητα σήμερα, μετά την Κίνα, είναι οι δημοκρατίες με κλειστούς θεσμούς.
Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ικανή να προσφέρει ένα μοντέλο διακυβέρνησης με ανοικτούς θεσμούς και κράτος ευημερίας Welfare state, για τις πτωχευμένες χώρες και τις χώρες που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην ζώνη του ευρώ, θα έκανε ένα μεγάλο θεσμικό βήμα για το σύνολο της ανθρωπότητας.
Κατά την διαδικασία της διαπραγμάτευσης της Ελλάδος με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το τρίτο μνημόνιο, πρέπει το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να θέσει θέμα αλλαγής του εκμεταλλευτικού Ελληνικού Συντάγματος με δημοψήφισμα, ακόμα και με ρίσκο να μην γίνει αποδεκτό από τους Έλληνες.
Η γνώση ότι συμμετοχή μιας χώρας στην ένωση σημαίνει αποδοχή της κυριαρχίας του νόμου θα βοηθήσει την θεσμική εξέλιξη των υπόλοιπων χωρών και θα είναι ένα μεγάλο βήμα για την ειρήνη και την ανάπτυξη των δημοκρατιών με ανοικτούς θεσμούς.
Εμπόδιο για μια τέτοια απόφαση μπορεί να είναι η Γαλλία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες του νότου με παρόμοιους κλειστούς θεσμούς, ωστόσο είναι πιθανόν ότι οι Γάλλοι και οι άλλες χώρες του νότου να κατανοούν την θεσμική υποβάθμιση της Ελλάδας και να συναινέσουν σε μια εξωτερική πίεση προς αυτήν, προς κάθε πτωχευμένη χώρα και προς κάθε χώρα που επιθυμεί να μπει στην ένωση.
Αυτό θα προστατέψει τις χώρες αυτές να υποβαθμιστούν θεσμικά όπως η Ελλάδα, χωρίς να αναγκαστούν να αλλάξουν τα δικά τους Συντάγματα, ή τις Ευρωπαϊκές συνθήκες.
Στην πραγματικότητα είναι δυνατή και η αντίστροφη πορεία, δηλαδή οι Έλληνες πολίτες να αλλάξουν από μόνοι τους το Σύνταγμά τους, χωρίς εξωτερική πίεση, απλά και μόνο καταλαβαίνοντας ότι το Σύνταγμά τους είναι προβληματικό.
Δυστυχώς όμως μια τέτοια εκδοχή δεν φαίνεται πιθανή και οι Έλληνες διανοούμενοι, πολιτικοί και οικονομικοί επιστήμονες, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι αδύναμα να εξηγήσουν στον Ελληνικό λαό, την ανεπάρκεια και την επικινδυνότητα του Συντάγματος.
Η Ελλάδα ζει σε ένα ψέμα για διάφορους λόγους, με ποιο σημαντικούς την διαστρεβλωμένη διάχυση των προνομίων, την επιμονή σε απραγματοποίητες μεγάλες ιδέες και την συναισθηματική διαχείριση των πολιτών από τους υπερασπιστές των κλειστών θεσμών.
Στην πραγματικότητα η Ελλάδα πιστεύει σε ένα οικονομικό μοντέλο που δεν λειτουργεί πουθενά στον κόσμο. Η Ελλάδα πιστεύει ότι το κράτος δημιουργεί μόνιμες θέσεις εργασίας για τους πολίτες, χωρίς να αναρωτιέται πως θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι στο κράτος.
Τώρα οι Έλληνες μαθαίνουν ότι για να πληρωθούν οι κρατικοί και άλλοι προστατευμένοι υπάλληλοι θα πρέπει να μαζέψουν φόρους από τους μη προστατευμένους.
Είναι αστείο ότι υποτιθέμενοι σοβαροί άνθρωποι θέλουν να κυβερνήσουν μοιράζοντας θέσεις εργασίας στους πολίτες χωρίς να μπορούν να εξασφαλίσουν την πληρωμή τους.
Ο αγαπητός κ. Αντώνης Μανιτάκης ένας θερμός υποστηρικτής της δημοκρατίας (των κλειστών δυνητικά εκμεταλλευτικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών).
Τον κ. Μανιτάκη δεν τον γνωρίζω προσωπικά, έχει ένα βαρύ βιογραφικό και έχει την έδρα του Συνταγματικού δικαίου.
Στα δικά μου μάτια ο κ. Μανιτάκης είναι ένας υπερασπιστής της δημοκρατίας των κλειστών εκμεταλλευτικών θεσμών.
Είναι πιθανό να μην είναι λαμόγιο, αλλά ένας καλός άνθρωπος που αγαπάει τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του, αλλά εμένα μου φαίνεται σαν μικρό παιδί χωρίς να θέλω να τον προσβάλω.
Ελπίζω να μου επιτρέπει ο κ. Μανιτάκης να του κάνω μια σκληρή κριτική γιατί θεωρώ ότι εν αγνοία του κάνει κακό στην δημοκρατία, που τόσο υπερασπίζεται.
Το λάθος του είναι ότι δεν συνδέει την πολιτική με την οικονομία. Δεν του αρέσουν τα νούμερα, ούτε οι χρόνοι εκτέλεσης ενός έργου.
Πιστεύω ότι θα γνωρίζει απέξω το σύνταγμα και θα έχει διαβάσει σίγουρα τον Πλάτωνα και τον Μαρξ. Ένα σύνολο μεγάλων ιδεών που πάντα αποτυχαίνουν στην υλοποίηση.
Τις απόψεις του κ. Μανιτάκη διαβάζει και ένας φίλος μου, που δυσανασχετεί με τους εταίρους και δανειστές της Ελλάδας, γιατί θεωρεί ότι του κουνάνε το δάχτυλο και του λένε τι να κάνει.
Εγώ το κ. Μανιτάκη τον βλέπω σαν μικρό παιδί που ζει με τα χρήματα του μπαμπά του ακόμα και όταν ενηλικιώνεται, ακόμα και αν φτάσει τα σαράντα και θεωρεί δικαιωμά του ο μπαμπάς του να τον χρηματοδοτεί να υλοποιεί τα όνειρά του, γιατί ο ίδιος δεν έμαθε ποτέ να βγάζει μόνος του χρήματα.
Ο κ. Μανιτάκης θέλει να κυβερνά με τα χρήματα άλλων.
Παθαίνει σοκ όταν οι προτάσεις των δανειστών είναι ενάντια στο σύνταγμα και αντί να σκεφτεί μήπως το σύνταγμα είναι λάθος, μάχεται εναντίον αυτών που θεωρεί ότι του καταλύουν την δημοκρατία.
Την δημοκρατία των κλειστών εκμεταλλευτικών θεσμών, που προστατεύει μερικούς σε βάρος των υπολοίπων.
Δεν βλέπει την ζούγκλα που κυριαρχεί στον ιδιωτικό τομέα, δεν βλέπει τους εργαζόμενους που εργάζονται στο δημόσιο με μπλοκάκι, δεν βλέπει τους χαμηλά αμειβόμενους, δεν βλέπει τους νόμιμους επιχειρηματίες που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους από τους υπερβολικούς φόρους, δεν βλέπει τους άνεργους, δεν βλέπει ότι το σύνταγμα υποστηρίζει ένα μη βιώσιμο οικονομικό μοντέλο.
Βλέπει όμως τους δημόσιους υπαλλήλους, τους υπαλλήλους των δικαστηρίων και όλους τους υπόλοιπους που προστατεύονται από το Σύνταγμα και θέλει να τους αγκαλιάσει και να τους προστατέψει, όπως το Σύνταγμα επιβάλει.
Βλέπει ότι η διοίκηση έχει προβλήματα, η δικαιοσύνη είναι αναποτελεσματική με τεράστιους χρόνο αναμονής, αλλά δεν του περνάει από το μυαλό ότι το Σύνταγμα που υπερασπίζεται είναι η βάση των προβλημάτων.
Θεωρεί ότι αυτά τα προβλήματα είναι εξαιτίας της κακής διακυβέρνησης των προηγούμενων.
Πιθανόν μια καλή διακυβέρνηση, από ένα καλό βασιλιά φιλόσοφο θα λύσει όλα τα προβλήματα.
Ο κ. Μανιτάκης και εκατοντάδες άλλοι πολιτικοί και οικονομικοί επιστήμονες είναι υπεύθυνοι, πιθανόν εν αγνοία τους, για την οικονομική και πολιτική κατάρρευση της Ελλάδας.
Μπερδεύουν τις ιδέες με την πραγματικότητα. Θεωρούν ότι ο ήλιος γυρίζει γύρω από την γη και όχι η γη γύρω από τον ήλιο.
Έζησαν για δεκαετίες σε μια Ελλάδα, με μια διαστρεβλωμένη οικονομία, όπου το κράτος μοίραζε θέσεις εργασίας και μεγάλες συντάξεις, με χρηματικούς πόρους που αποσπούσε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, (κάποιες φορές με εκβιασμούς θέτοντας βέτο) και θεωρούν ότι αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θέλουν να κυβερνήσουν με τον ίδιο τρόπο, στο όνομα της δημοκρατίας και του κυρίαρχου Ελληνικού λαού που δικαιούται να ζει με χρήματα άλλων.
Δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να γνωρίζουν ότι η απόλυτη οικονομική ασφάλεια των μόνιμων θέσεων εργασίας και των εγγυημένων συντάξεων για όλους συνδέεται με στρατοκρατικά καθεστώτα και οικονομική μιζέρια.
Θα έπρεπε να ανήκουν στο ΚΚΕ και όχι να παριστάνουν τους δημοκράτες.
Αντώνης Μανιτάκης: «Οι διαπραγματεύσεις ήταν ένας εφιάλτης»
Η συνδικαλίστρια δικαστικός και τρέχουσα υπηρεσιακή πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Βασιλική Θάνου
Η κ. Θάνου σαν συνδικαλίστρια δικαστικός διέλυσε με τον τρόπο της την κυριαρχία του νόμου, παραβίασε το Σύνταγμα. Σήμερα είναι υπηρεσιακή πρωθυπουργός.
Να τους χαίρεστε τους θεσμούς σας και την δημοκρατία σας.
Ακόμα δεν καταλαβαίνεται ότι το Σύνταγμα είναι τρύπιο και χρειάζεται αλλαγή?
.
"24/9/12
"Ας γυρίσουμε στο επιχείρημα «αφού οι άλλοι (ήτοι, η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας) παραβιάζουν το άρθρο 88 παρ. 2 του Σ, ας παραβιάσουμε και εμείς το άρθρο 23 παρ.2». Αυτή ήταν εν ολίγοις η απάντηση της προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κας Θάνου στον κ. Βενιζέλο, που επεσήμανε την αντίθεση προς το Σύνταγμα των κινητοποιήσεων με τη μορφή αποχής του κλάδου μας (το αν βέβαια συμβιβάζεται η πρόεδρος μιας δικαστικής ένωσης να ανοίγει «διάλογο» και μάλιστα σε υψηλούς τόνους με τα πολιτικά κόμματα και τους αρχηγούς τους με τις διατάξεις των άρθρων 29 παρ.3 του Σ και 40 παρ.6 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, που καθιερώνουν την πολιτική ουδετερότητα των δικαστών, επίσης με προβληματίζει). Αυτό και αν είναι ύψιστο νομικό επιχείρημα: Η θεωρητική θεμελίωση της αυτοδικίας και μάλιστα από τους επαγγελματίες εφαρμοστές του δικαίου."
Ο Έλληνας δικαστής και ο Σωκράτης
"Η επιστολή της κ. Θάνου καταβαραθρώνει τη Δικαιοσύνη και τους θεσμούς, εκθέτει την χώρα μας και μας ευτελίζει πολιτισμικά. Δεν μπορεί να παραμένει στη θέση της. Περιμένω την αντίδραση των ακέραιων δικαστών της χώρας μας. Να βγουν μπροστά και να πουν ότι ντρέπονται για το συμβάν και να ζητήσουν την παραίτησή της. Το ίδιο να κάνουν και οι επιφανείς και ακέραιοι πρώην δικαστές. Μετά από αυτή την επιστολή δεν μπορεί να ανεβεί στην έδρα."
Να παραιτηθεί η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου
" Η επιλεγείσα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου επελέγη ως Πρόεδρος ειδικού σκοπού, ήτοι για να υπηρετεί τα κομματικά συμφέροντα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ήδη επιδίδεται σε σωρεία πρωτοφανών ενεργειών, προσπαθώντας να ενοχοποιήσει δικαστικούς λειτουργούς που χειρίσθηκαν, με σθένος και ευθυκρισία, συγκεκριμένες ευαίσθητες πολιτικές υποθέσεις, χωρίς λόγο και χωρίς να έχει καμιά, απολύτως, αρμοδιότητα, με μοναδικό σκοπό να αποτελέσουν αυτές αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης...
... Κατά την ακρόαση των υποψηφίων για την επιλογή της συγκεκριμένης Προέδρου του Αρείου Πάγου, η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής δεν συγκροτήθηκε νόμιμα, αφού η Πρόεδρος της Βουλής παρέστη με διπλή ιδιότητα, ήτοι ως Πρόεδρος της Βουλής και ως Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, πράγμα που απαγορεύεται, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής και τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, σύμφωνα με τον οποίο ουδείς μπορεί να συμμετέχει με διπλή ιδιότητα σε συλλογικά όργανα."
ΝΔ: Θέτει θέμα Βασιλικής Θάνου, ζητά να μην είναι υπηρεσιακή πρωθυπουργός
Όταν οι δικαστικοί παλεύουν για τα δικαιώματά τους η δικαιοσύνη γράφει μελανά κεφάλαια.
"Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ήταν παρούσα κατά τη διάρκεια της δίκης και θεωρεί πως δεν ήταν μία δίκαιη δίκη. Ως εκ τούτου, και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζήτησαν ο γενικό εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να κηρύξει τη δίκη άκυρη και να ζητήσει για μία νέα δίκαιη δίκη. Ο γενικός εισαγγελέας, αφού εξέτασε την αίτηση, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δίκη ήταν δίκαιη και πως η ετυμηγορία που απαλλάσσει τους κατηγορούμενους από όλα τα σοβαρά αδικήματα είναι τελεσίδικη"
Πυροβολισμός των Εργατών Φράουλας Απεικονίζει την Αποτυχία του Δικαστικού Συστήματος της Ελλάδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου